Bericht uit de bubbel: lijnrechters

Geen publiek, wél een toptoernooi: dankzij veel extra veiligheidseisen kan het 48e ABN AMRO World Tennis Tournament toch doorgaan. Maar wie maken het mogelijk? Wie hoort bij het selecte gezelschap dat de hele week aan het werk is in Ahoy? En hoe is het leven in de tennisbubbel? Vandaag deel 6: Lijnrechter Niels Kalle: uitstervend beroep?

De argeloze tv-kijker zou wellicht concluderen dat hij een uitstervend beroep uitoefent: op de banen van het ABN AMRO World Tennis Tournament zijn er immers geen lijnrechters meer te bewonderen. Toch is er voor lijnrechter Niels Kalle nog genoeg te doen in Rotterdam Ahoy. En niet alleen omdat Kalle ook arbiter bij het rolstoeltennis is.

De rol van de lijnrechter is bij het ABN AMRO World Tennis Tournament beduidend kleiner dan voorgaande jaren. Hoofdschuldige is het nieuwe Electronic Line Calling: de oordelen van de lijnrechters zijn dit jaar vervangen door elektronische hulpmiddelen. "En dat werkt prima”, moet Kalle ook toegeven. Toch zitten Kalle en zijn collega-lijnrechters voortdurend 'in de startblokken’. Het kan immers gebeuren dat de techniek het laat afweten, en dan moeten er weer menselijke lijnrechters opdraven. Het zorgt voor een vrij bizar tafereel: lijnrechters zitten als back-up dagenlang te wachten op iets wat niet gebeurt. Kalle en zijn maten hadden bij wijze van spreken deze week al drie vuistdikke romans kunnen uitlezen in de tijd dat ze voor 'reserve-lijnrechter’ speelden.

Review official

Althans, zo lijkt het, maar zo is het niet, aldus Kalle. "Wij vervullen bij de wedstrijden wel taken als assistent van de arbiters: zo fungeren we als 'review official’ en letten we op de ballenwissels. En als er een speler geblesseerd raakt of naar het toilet moet, moeten wij mee als begeleider. Ook de handdoeken voor de spelers regelen en microfoon ontsmetten van de scheidsrechter behoren tot onze taken’’, aldus Kalle, die net als zijn collega-lijnrechters de hele tennisweek in de 'spelersbubbel’ verblijft. "We moeten ook fit en scherp blijven én binnen gezichtsafstand bljiven. Stel dat het systeem uitvalt, dan moeten we er wel direct staan.”

Vijf lijnrechters

Maar toch: voor lijnrechters is de corona-editie van het ABN AMRO World Tennis Tournament een wat 'uitgekleed’ toernooi. "Vorig jaar waren we hier nog met veertig lijnrechters, nu nog maar met vijf’’, aldus Kalle. "Dat komt natuurlijk doordat de organisatie in verband met corona zo weinig mogelijk mensen in Ahoy wil hebben. En het elektronische systeem blijkt - in elk geval indoor - een heel stabiel systeem te zijn.”

McEnroe

Dat laatste zorgt voor gemengde gevoelens bij Kalle. Zo’n goed werkend video-systeem is natuurlijk prachtig, maar het wordt zo wel een heel klinisch spelletje, vindt ook Kalle. "Ik mis niet per se de John McEnroe-achtige verschijnselen met ellenlange discussies over een bal die al of niet uit is, maar ik mis nu wel wat emotie. Voor mij hoort het bij de charme van tennis dat je discussie - als het op een beschaafd niveau blijft - kunt hebben over bepaalde punten. Wat dat betreft is het een beetje geven en nemen tussen speler en scheidsrechter. Het verhaal erbij, de acceptatie, dat vind ik juist een leuk aspect van de arbitrage.”

Kalle, die ook als internationaal scheidsrechter actief is ('daar gaat veel tijd in zitten, maar ik geniet er nou eenmaal erg van om met tennis bezig te zijn’), is uiteraard benieuwd in hoeverre Electronic Line Calling het tennis zal beïnvloeden. En daarmee ook de arbitrage: als lijnrechters straks wellicht niet meer - of minder vaak - nodig zijn, heeft dat wellicht ook gevolgen voor de doorstroming van lijnrechter naar scheidsrechter. "Ik vind lijnrechter en scheidsrechter allebei leuke functies, dus het liefst zou ik beide taken willen blijven vervullen. En dat kan natuurlijk ook, op verschillende niveaus. Want zeker bij de kleinere toernooien, waar geen elektronisch systeem is, zul je altijd discussies houden over die ene bal in of uit.”