Bericht uit de bubbel: Regisseur Erik de Vrankrijker
06 Maart 2021
Geen publiek, wél een toptoernooi: dankzij veel extra veiligheidseisen kan het 48e ABN AMRO World Tennis Tournament toch doorgaan. Maar wie maken het mogelijk? Wie hoort bij het selecte gezelschap dat de hele week aan het werk is in Ahoy? En hoe is het leven in de tennisbubbel? Vandaag deel 7: 'Regisseur’ Erik de Vrankrijker
Hij vervult in Rotterdam Ahoy eigenlijk drie functies: Erik de Vrankrijker is 'showcaller’, 'regisseur’ en doet de technische productie van het evenement. Kortom: hij stuurt de technische mensen aan die op de tweede ring van Ahoy achter de knoppen zitten. In die rol is hij voor een groot deel medeverantwoordelijk voor wat de tv-kijker thuis te zien krijgt.
Hoewel hij met zijn collega’s lange dagen maakt, is zijn werk naar eigen zeggen makkelijker dan in andere jaren. "Onze moeilijkste deel van het werk zat dit jaar in de voorbereiding. Normaal gesproken is het ABN AMRO World Tennis Tournament een zaalevenement, dit jaar is het een tv-evenement, dat vraagt in visueel opzicht iets heel anders. Op een gegeven moment kwam Patrick Heerinckx (event manager van Ahoy-red) naar ons toe met de vraag of we voor deze editie zonder publiek het centre court gevoelsmatig 'kleiner’ konden maken. Samen met mijn collega Sander van der Ham, het creatieve brein binnen ons bedrijf Sightline, zijn we vervolgens een compleet nieuw ontwerp gaan maken. Ons eerste ontwerp bleek niet haalbaar, maar met het tweede ontwerp - voor een groot deel wat we hier nu zien - zijn we serieus aan de slag gegaan.’’
Intiemer
Wat vooraf al vaststond, was dat het centre court 'intiemer’ moest zijn. "Niemand zit erop te wachten dat je tegen duizenden lege tribuneplaatsen aankijkt.’’ De gordijnen op de tweede ring moesten dus sowieso dicht. "We hebben gekozen voor een soort tunneleffect, met daarbij de skyline van Rotterdam als blikvanger. Wat we nu hebben gemaakt, kan alleen omdat er geen publiek welkom is, anders zou je in de problemen komen met zichtlijnen.” Naast veel technische aanpassingen moest de ring met oud-winnaars naar beneden en moest er ruimte zijn voor de social media-berichten. "Daardoor krijg je toch het gevoel dat er interactie is met het publiek.”
Enthousiast
Op tv ziet de registratie er nu mooi, strak en ingetogen uit, en omdat alleen maar het centre court belicht is, valt de leegte rondom eigenlijk niet op. Spelers zijn zonder uitzondering enthousiast over de aanblik. Vooral het feit dat er een soort besloten sfeer is gecreëerd, wordt gewaardeerd. De Vrankrijker: "Die complimenten zijn natuurlijk hartstikke leuk om te horen, volgens mij is ook de ATP erg tevreden. Tegelijkertijd valt het mij nu pas op hoe ongelofelijk veel energie het publiek je normaal gesproken geeft en hoe fijn het is als je daarvan gebruik kunt maken. Dat missen we nu natuurlijk, en dat is eigenlijk onvervangbaar. Je zou met een bandje met geluiden kunnen gaan werken, maar ik denk dat zo’n applausmachine bij tennis niet werkt.’’
Knoppen
De Vrankrijker mist als vakman dus de reuring van de fans op de tribunes, maar het evenement zelf is voor hem makkelijker te hanteren dan ooit. "Juist omdat het publiek ontbreekt, zijn er niet zoveel momenten die we moeten vullen gedurende de avond. Natuurlijk moeten we goed opletten en zijn er speciale momenten zoals de opkomst van de spelers, en letten we goed op wanneer er iets moet worden gedaan met licht, video en audio. Maar wat mij vooral zal bijblijven van deze editie, is dat je de 'gratis energie’ van de fans, bijvoorbeeld bij het Hawkeye-geklap, mist. Aan de andere kant heeft het ontbreken van geluid van het publiek wel iets fascinerends”, aldus De Vrankrijker, die zelf tennist en als liefhebber wel kan genieten van tennis in z’n meest pure vorm.
Het evenement zonder publiek levert ook in een ander opzicht winst op. Zo zijn de werkomstandigheden voor De Vrankrijker en de licht-, video- en audiotechnici beter dan ooit: ze zitten nu allemaal lekker breeduit op de eerste ring van Ahoy, terwijl ze niemand tot last zijn. De Vrankrijker: "Onze werkplekken zijn nu heel riant, normaal gesproken zitten we hutje-mutje bij elkaar.’’Terug naar overzicht