Achter de schermen: fotograaf Henk Koster

De schijnwerpers van het 49e ABN AMRO World Tennis Tournament zijn uiteraard gericht op de toptennissers. Maar wie zijn de mensen die de sterren laten stralen? Vandaag deel 8 in 'Achter de schermen’: Henk Koster, de toernooifotograaf in Ahoy.

'Mijn wilde tijd heb ik hier ook doorgebracht’
'’Ik ben altijd met mijn tijd meegegaan. Anders hadden ze me al lang een keer een schop onder mijn kont gegeven.’’ Henk Koster kan het zeggen, hier op zijn spreekstoel in Rotterdam Ahoy. De 72-jarige tennisfotograaf maakt nu ambtshalve zijn 48^ste editie van het ABN AMRO WTT mee. 48 van de 49 dus, het is uniek in de geschiedenis van het toernooi. '’Ik wil dit in elk geval nog twee jaar doen en de 50 volmaken, maar daarna misschien niet meer als de toernooifotograaf, want het is best wel hard werken’’, aldus de man die eind vorig jaar ook een bondsonderscheiding kreeg van de KNLTB.

Klagen hoor je Koster niet doen. Hij kijkt terug op een geweldige carrière, de boerenjongen die de hele wereld over vloog om tennissers te vereeuwigen. ,,Er is ontzettend veel veranderd in die tijd, ook bij dit toernooi. Een wereld van verschil, echt, van krakkemikkig naar super. Al die high tech ook, ik ben blij dat ik het allemaal bij heb kunnen houden. Ik heb sinds drie dagen weer een nieuwe camera, zo fijn, het geeft me nog meer plezier.’’

'’Nu’’, vervolgt hij over het verschil tussen analoog en digitaal, '’druk je op de knop en een minuut later gaat die foto de hele wereld over. Instagram, Twitter, Facebook en de website van het ABN-toernooi, onvoorstelbaar. Vroeger werden mijn volle rolletjes opgehaald door mijn assistent Frank de Jongh en die ging daarmee aan de slag in de donkere kamer. Ontwikkelen, afdrukken, fixeren, etc. etc. Die was dan vervolgens een hele tijd weg. En dan moest de foto nog naar de krant.’’

Hij moet lachen bij het noemen van de 'doka’, die donkere kamer, waar voor tijdens het toernooi een invalidentoilet voor werd omgebouwd. Het was in zijn wilde jaren, daar kwamen de ingewijden destijds wel achter, de plek waar hij in het donker veel meer ontwikkelde dan fotorolletjes. Hij ontwikkelde er meer dan eens zijn relatie met leuk bezoek van gene zijde. '’Er kwam wel eens iemand op bezoek in de doka, ja’’, geeft Koster lachend toe. ,,Niet dat ik er per se een 'dark room’ van wilde maken, maar ja, mijn wilde tijd heb ik hier ook wel doorgebracht. Ik kan het niet ontkennen.’’

Inmiddels al 25 jaar gelukkig samen met zijn Janneke (en vader van drie kinderen bij zijn eerste twee vrouwen) kan hij zich tijdens het toernooi nu volledig concentreren op het tennis. En ook die wereld is volgens Koster enorm veranderd. '’Ik mis een beetje het charisma bij spelers’’, concludeert hij. ,,Vroeger had je McEnroe, Connors, Noah, Wilander, er gebeurde altijd wat op de baan. En met Federer had je charisma, een geweldige speler en een ontzettend aardige man. Nu is het meer krachttennis en gaan spelers minder naar het net.

'’Er zijn er nog steeds wel met uitstraling, zoals Tsitsipas en Rublev, maar door de arbitrage en de coaches kan er gewoon weinig meer. Van de week had ik een speler in mijn lens en die laadde zich op voor een return. Wat zag ik hem, al liplezend, zeggen? 'Coach says focus, coach says focus’. Als een soort mantra. Maar ook dat vind ik prachtig, hoor. Het is heerlijk om in al die dingen mee te gaan. En het mooiste is, ik verkoop nog steeds mijn zwartwit-foto’s van het treffen tussen Borg en Okker hier bij mijn eerste toernooi. Echt waar, daar is nog steeds vraag naar.’’